در مقدمه این مقاله آمده است:
قرنطینه، جداسازی و محدود کردن حرکت و جابه‌جایی افرادی است که به‌طور بالقوه در معرض یک بیماری مسری قرار گرفته‌اند تا از ناخوش نبودن آن‌ها اطمینان حاصل شود و در نتیجه خطر سرایت مریضی از جانب آن‌ها کاهش پیدا کند.
1- قرنطینه با جداسازی و ایزوله کردن متفاوت است. در واقع، جداسازی به معنای جدایی افرادی که به بیماری مسری مبتلا شده‌اند از افراد است که دچار مریضی نیستند؛ اما این دو اصطلاح غالباً -و به‌ویژه از سوی عامه مردم- به یک معنی به کار می‌روند.
2- واژه قرنطینه برای اولین بار در سال 1127 در ونیز ایتالیا و در مورد جذام به کار رفت و سپس در مورد مرگ سیاه یا طاعون کاربردی گسترده پیدا کرد. بااین‌حال، 300 سال بعد بود که به دنبال ظهور طاعون در بریتانیا، به معنای واقع کلمه، قرنطینه به اجرا درآمد و جنبه کاربردی به خود گرفت.
3- به‌تازگی و در پاسخ به شیوع کروناویروس جدید (کووید 19) از قرنطینه استفاده شده است. به دنبال شیوع این بیماری، تمامی شهرهای چین عملاً تحت قرنطینه همگانی قرار گرفت و درعین‌حال، از هزاران تبعه خارجی که به کشور خود بازگشتند، درخواست شد که یا در خانه خود را ایزوله کنند و یا به مراکز دولتی معین مراجعه کنند.
4- این اقدام مسبوق به سابقه است. در سال 2003 نیز به دنبال شیوع سندروم تنفسی حاد (سارس)، قرنطینه در سطح شهرهای چین و کانادا به اجرا درآمد. همچنین، در سال 2014 و در پی شیوع ابولا، قرنطینه در بسیاری از روستاهای کشورهای غرب آفریقا به کار بسته شد.
برای مطالعه و دریافت متن کامل این مقاله، روی لینک زیر کلیک کنید.