در مقدمه این مقاله آمده است:
امنیت بهعنوان یکی از مهمترین مفاهیم ادبیات روابط بینالملل در سالهای اخیر دارای ابعاد جدیدی در دستور کار بینالمللی سازمان ملل شده است، دستور کار بینالمللی شامل یک طرح برنامهریزی شده است که در هر دوره متناسب با نیازهای جامعه بینالمللی توسط اعضای سازمان ملل متحد با موضوع خاصی به تصویب میرسد (برای مطالعه بیشتر رجوع شود به www.merriam-webster.com). نگاهی به دستور کار بینالمللی سالهای اخیر در باب امنیت نشاندهنده آن است که جامعه بینالمللی تلاشهای بسیاری کرده است تا با تصویب اسناد خاصی در ارتباط با این مفهوم ابعاد جدیدی برای آن متصور شود. تصویب «سند توسعه هزاره» در سال 2000 و «سند توسعه پایدار» در سال 2015 نمونههایی از این موارد است. بنابراین سؤال اصلی این پژوهش آن است که ابعاد جدید امنیت مطابق با این دو سند کدامند؟ و کشورهای موفق در سیاستگذاریهای خود چه اقداماتی را در این زمینه انجام دادهاند؟
در پاسخ به سؤالات بالا هدف اصلی این پژوهش بررسی ابعاد جدید امنیت در دستور کار بینالمللی مطابق با دو «سند توسعه هزاره» و «سند توسعه پایدار» و شناسایی موفقترین کشورها از سه قاره اروپا، آمریکا و آسیا در زمینه اقدامات عملی و سیاستگذاریهای مربوطه در راستای ابعاد جدید امنیت است. برای رسیدن به این هدف با استناد به گزارش سال 2018 سازمان ملل با عنوان «رتبهبندی کشورها بر اساس میزان پیشرفت در اجرای اهداف سند توسعه پایدار» این پژوهش به بررسی اقدامات انجام شده توسط سه کشور سوئد، کانادا و ژاپن بهعنوان موفقترین دولتها از سه قاره اروپا، آمریکا و آسیا میپردازد.
اهمیت موضوع تحقیق از آن جهت است که با بررسی اقدامات انجام شده توسط کشورهای موفق در راستای ابعاد جدید امنیت و گذر از مفهوم امنیت سنتی میتوان تجویزات سیاستگذارانهای برای سایر کشورها از جمله نظام ج.ا.ایران پیشنهاد کرد و نقشه راهنمایی برای ارتقای اقدامات سیاستگذارانه در این حوزه ترسیم کرد.
این پژوهش یک پژوهش توصیفی تحلیلی با تمرکز بر مطالعه موردی (پژوهش کیفی) است و اطلاعات و دادههای اولیه از طریق مطالعه اسناد (دو سند مورد بررسی) جمعآوری و سپس از طریق مطالعه موردی اقدامات سه کشور انتخاب شده مورد بررسی و تحلیل قرار میگیرد.
برای مطالعه و دریافت متن کامل این مقاله، روی لینک زیر کلیک کنید.