مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری اقدام به انتشار طرح‌های پژوهشی انجام گرفته طی سال‌های 1384 تا 1392 کرده است. پژوهش «درآمدی بر شاخص‌های ایجابی بانکداری اسلامی (با تأکید بر شاخص‌های عدالت و قرض‌الحسنه)» ازجمله این پژوهش‌هاست.

مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری اقدام به انتشار طرح‌های پژوهشی انجام گرفته طی سال‌های 1384 تا 1392 کرده است. پژوهش «درآمدی بر شاخص‌های سلبی بانکداری اسلامی(با تاکید بر شاخص‌های ربا و انطباق قراردادهای بانکی با ضوابط فقه اسلامی)» از جمله این پژوهش‌هاست.

مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری اقدام به انتشار طرح‌های پژوهشی انجام گرفته طی سال‌های 1384 تا 1392 کرده است. پژوهش «نظریه اسلامی روابط بین‌الملل» نیز از جمله این پژوهش‌هاست.

کشورهای شرق آسیا عملکرد بهتری نسبت به ایالات‌متحده و اروپا در زمین کنترل کووید-19 از خود نشان دادند. نقطه شروع، مقایسه تعداد موارد تأیید شد مرگ‌ومیر به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت است. موارد تأیید شد ابتلا در هر یک میلیون در بازه 814 نفر (انگلستان) تا 3،036 (اسپانیا) و میزان مرگ‌ومیر به ازای هر یک میلیون نفر، 24 تا 300 نفر است.در کشورهای شرق آسیا، موارد تأیید شد ابتلا به ازای یک میلیون نفر، در بازه 3 (ویتنام) تا 253 (سنگاپور) مورد و میزان مرگ‌ومیر به ازای هر یک میلیون نفر، در بازه 0 تا 4 نفر است. مهم‌تر آنکه تفاوت‌های دو منطقه، اساساً نشان‌گر تعطیلی گسترد اقتصادی در شرق آسیا نیست.

در حال حاضر در تمامی جهان این سؤال که آیا آمارهای رسمی اعلامی از میزان تلفات کرونا با واقعیت مطابقت دارد یا نه؟ تبدیل به دغدغه مهمی در نزد افکار عمومی شده است. همچنین مقامات رسمی کشورهای مختلف نیز گاه با متهم‌کردن کشورهای رقیب دیگر به پنهان‌کاری و دروغ‌گویی در خصوص آمار واقعی مبتلایان کرونا در آن کشورها؛ اقدام به بهره‌برداری سیاسی از این موضوع می‌کنند.این مقاله که در مجله اکونومیست منتشر شده، مقامات دولتی تمامی کشورها را متمایل به کمتر محاسبه‌کردن تلفات این بیماری از میزان واقعی آن دانسته است و با بررسی شواهد و داده‌های مختلف نشان داده است که حتی در کشورهای اروپایی هم که تعداد آمار اعلامی مبتلایان و فوتی‌ها بیشترین فراوانی را دارد و به نظر می‌رسد پنهان‌کاری صورت نمی‌گیرد؛ اما باز هم کم‌شماری قابل توجهی دیده می‌شود.

در حوزه جامعه‌شناسی شهری یکی از این پاسخ‌های متأخر به چگونگیِ آینده شهرها ایده «شهرهای خلاق» است. مفهوم شهر خلاق عموماً به‌عنوان شکلی از برنامه‌ریزی راهبردی به کار گرفته شده است. این ایده چنانکه در نظرات لندری و فلوریدا آمده است، ناگزیر با تغییرات بسیار گسترده در نظام اقتصادی و اجتماعی گره خورده است. «شهر خلاق» یکی از تلاش‌های نظری است که آینده کلان‌شهرهای دنیا را با تاکید بر طبقه خلاق و اقتصاد خلاق توصیف و توصیه می‌کند.در این پژوهش با استفاده از روش سناریونگاری بر اساس عدم‌قطعیت‌های کلیدی، این ایده آزمون شده است که «سناریوهای آینده تهران برای توسعه خلاق چیست؟».در پاسخ به این پرسش دو عدم‌قطعیتِ کلیدی استخراج شده با استفاده از روش دلفی دومرحله‌ای عبارتند از «افزایش و یا کاهش اهمیت مشارکت شهروندی، سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی» و «توسعه کسب‌وکارهای نوین یا توسعه صنایع موجود». سناریوهایِ حاصل از تقاطع این دو عدم‌قطعیت عبارتند از «تهران خلاق»، «تهران صنعتی»، «خلاقیت بی‌ثبات» و «تهران آشفته».برای شکل‌گیری شهر خلاق بهترین سناریو سناریوی اول یعنی «تهران خلاق» است و بدترین سناریو، سناریوی آخر یعنی «تهران آشفته» است. در سناریوی آخر نه‌تنها مشارکت شهروندان و سرمایه‌های اجتماعی و فرهنگی اهمیت خود را از دست می‌دهند بلکه با توسعه صنایع موجود، آلودگی‌های محیط‌زیستی و آسیب‌های اجتماعی در تهران تشدید می‌شود.

توان رقابت‌پذیری هویت‌مند هر شهر و منطقه‌ای ارتباطی ناگسستنی با هویت و زمینه‌های هویتی آن مناطق دارد. عوامل زمینه‌ای به‌عنوان عناصر ارزشمند بومی می‌توانند جایگاهی پررنگ در بازتعریف رقابت‌پذیری شهری و کارآفرینی دارا باشد. عدم توجه به ظرفیت‌های ریشه‌دار و بوم‌محور در توسعه و سرمایه‌گذاری‌های شهری و منطقه‌ای می‌تواند به تضعیف هویت و تهدیداتی برای حیات آن‌ها منجر شود.این پژوهش با هدف بازشناسی ابعاد و راهبردهای ارتقای رقابت‌پذیری شهری و منطقه‌ای با محوریت ظرفیت‌های زمینه‌ای در نمونه موردی شهر ارومیه است که با روش پژوهش توصیفی و تحلیلی و میدانی با راهبردی زمینه‌مدار انجام شده است.مزیت‌های رقابتی هویتی در زمینه‌های طبیعی، جغرافیایی، تاریخی، فضایی_کالبدی، مذهبی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، علمی و ورزشی قابل تعریف است.

ارتقای برابری جنسیتی یکی از اهداف مهم یک اقتصاد کارآمد و از راهبردهای توسعه انسانی است. بررسی‌های انجام‌شده نشان‌دهنده نوعی نابرابری جنسیتی در سطح جهانی است. ازاین‌رو شناخت عوامل اثرگذار بر نابرابری جنسیتی از اهمیت خاصی برخوردار است. یکی از این عوامل فناوری اطلاعات و ارتباطات (فاوا) است.بر این اساس، هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر شاخص توسعه‌یاقتگی فاوا (IDI) و مؤلفه‌های تشکیل‌دهنده آن شامل: دسترسی، استفاده و مهارت، بر شاخص نابرابری جنسیتی در مجموعه‌ای منتخب از 62 کشور درحال‌توسعه و توسعه‌یافته جهان طی دوره زمانی سال‌های 2007 تا 2015است.یافته‌های این پژوهش در قالب داده‌های ترکیبی پویا و روش گشتاورهای تعمیم‌یافته سیستمی (SGMM) حاکی از تأثیر منفی IDI و هر سه مؤلفه تشکیل‌دهنده آن بر شاخص نابرابری جنسیتی در کشورهای مورد مطالعه است. همچنین، تأثیر مؤلفه دسترسی، در کاهش شاخص نابرابری جنسیتی نسبت به سایر مؤلفه‌های IDI، بیش‌تر است.

مقاله حاضر می‌کوشد تا کارایی سیاست‌های مبارزه با بی‌خانمانی را نشان دهد و از آنجا که مراکز معدودی ذیل قانون مبارزه با بی‌خانمانی تشکیل شده است، روش پژوهش مطالعه موردی یکی از مراکز بی‌خانمانی است.مطالعه عمیق اسناد و آمارهای این مرکز در کنار متون قانونی موجود نشان می‌دهد که سیاست‌های روشنی در زمینه مبارزه با بی‌خانمانی وجود ندارد و سیاست‌های موجود نیز نمی‌توانند به ساماندهی افراد بی‌خانمان بینجامند. به‌علاوه نگاه موجود به بی‌خانمانی نگاه ریشه‌ای و درستی نیست، چرخه مبارزه با بی‌خانمانی به‌درستی ترسیم نشده است و نهادهای دخیل مشارکت خوبی ندارند؛ ازاین‌رو، افراد بی‌خانمان در یک چرخه بی‌ثمر تکرار می‌شوند. با توجه به روند روبه‌رشد بی‌خانمانی در کشور برای موفقیت در مبارزه با بی‌خانمانی لازم است جنبه‌های مختلف بی‌خانمانی مطالعه و تجارب موفق کشورهای دیگر نیز ملاحظه شود و بر اساس نتایج مطالعات سیاست‌گذاری در سطح کلان صورت گیرد، به‌نحوی‌که مراحل و حلقه‌های مبارزه با بی‌خانمانی و وظایف نهادهای مختلف و منابع لازم برای انجام وظایف و فرآیند نظارت بر آن‌ها به‌درستی و روشنی تعریف گردد. در انتها چارچوبی برای تنظیم چرخه مبارزه با بی‌خانمانی معرفی شده است که در سیاستگذاری کلان می‌توان از آن استفاده کرد.

در ابتدای هفته جاری دولت اعلام کرد که مدارس در مناطق کم‌خطر کشور از 27 اردیبهشت‌ماه بازگشایی خواهند شد. شاید این تصمیم کمی عجیب به نظر رسد چرا که ستاد کرونا از ابتدا اعلام کرده بود که مدارس و دانشگاه‌ها آخرین مکان‌هایی هستند که بازگشایی خواهند شد. جامعه پزشکی به این تصمیم خوشبین نیست و برخی از مردم به خاطر نگرانی‌های ناشی از بیماری آمادگی روانی لازم برای فرستادن دانش‌آموزان خود به مدرسه را ندارند. اما به‌رغم این مخالفت‌ها موافقان بازگشایی مدارس استدلال‌های در خور توجهی در تأیید موضع خود دارند.