مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری سال 1396 در گزارشی با عنوان «اقدامات و دستاوردهای دولت یازدهم - سازمان حفاظت محیط زیست» به تبیین فعالیت‌های انجام گرفته در سازمان حفاظت محیط زیست در دولت یازدهم پرداخته است.

بطور کلی ۵ هدف محوری برای فعالیت‌های احیای زاینده‌رود در نظر گرفته شده است. هدف محوری سال اول و دوم: دستاوردهای سریع (Quick win) و شناسایی راهکارهای احیا با جلب مشارکت ذی‌نفعان. هدف محوری سال سوم و چهارم: نهادسازی و احیا نظام حکمرانی آب حوضه، تثبیت حقوق آب. هدف محوری سال پنجم و ششم: ساماندهی مصارف و به حداقل رسانی مصارف غیررسمی، توسعه منطقه‌ای کم آب بر در حوضه آبریز زاینده‌رود، انتقال مدیریت رودخانه به بهره‌برداران با هدف تثبیت پایداری زیست محیطی و تسهیم عادلانه آب بین مصرف‌کنندگان.

حکمرانی بهینه با رویکرد تأمین امنیتِ بلندمدت انرژی و ملاحظات زیست‌محیطی جهت برقراری تعادل و توازن میان منافع اقتصادی پروژه‌ها و دغدغه‌های زیست‌محیطی نیاز به تعامل و سازگاری دارند. به دلیل ماهیت فراملی مخاطرات زیست‌محیطی قراردادهای صنعت نفت و گاز، مسئولیت پیمانکاران و شرکت‌های فراملی باید توسط نظام مسئولیت اجتماعی، استانداردهای صنعتی و زیست‌محیطی بین‌المللی نظارت شود. همچنین سیاستگذاران حوزه امنیت انرژی باید مخاطرات زیست‌محیطی پروژه‌های مرتبط با انرژی را به عنوان جدیدترین بعد امنیت انرژی مورد ارزیابی و کنترل قرار دهند.

در دهه‌های اخیر، همکاری‌های بین‌المللی گسترده‌ای در قالب کنوانسیون‌ها و موافقت‌نامه‌های بین‌المللی برای مقابله با تهدیدات جهانی ناشی از تغییرات زیست‌محیطی شکل گرفته است. این همکاری‌ها به‌رغم وجود دستورالعمل‌های الزام‌آور در کنوانسیون‌های مختلف، در عمل موفقیت‌آمیز نبوده است. هدف این مقاله تبیین قرائتی انتقادی از موانع همکاری مؤثر دولت‌ها در زمینه مسائل جهانی زیست‌محیطی بر اساس رویکرد نوگرامشی‌گرایی در روابط بین‌الملل است. سؤال این است که چرا باوجود آگاهی فزاینده از فوریت تهدیدات زیست‌محیطی، در عمل همکاری دولت‌ها فراتر از ارائه دستورالعمل‌های ارزشی و آرمانی نرفته و مشکلات زیست‌محیطی کماکان یکی از پایدارترین مسائل حل نشده بین‌المللی باقی مانده است؟

یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های دهه‌های اخیر مسئله محیط‌زیست و کنترل آلاینده‌های حاصل از صنایع مختلف، از جمله صنعت ساختمان، است. از طرفی، افزایش ساخت‌وساز به‌خصوص در کشورهای در حال توسعه امری اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد و این صنعت در سرتاسر زنجیره تأمین خود، مقادیر قابل توجهی از آلاینده‌ها را تولید و منتشر می‌کند. در این مقاله، یک مدل دینامیکی توسعه داده شده است که در آن انتشار گاز کربن دی‌اکسید از زنجیره تأمین ساختمان شبیه‌سازی شده است.