هیئت محترم وزیران مورخ 1396.12.06 «کارگروه ملی سازگاری با کم‌آبی» را به تصویب رساند و متعاقب آن نشستی یک‌روزه در مردادماه 1397 با همکاری مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، پژوهشکده مهندسی آب دانشگاه تربیت مدرس و موسسه تحقیقات آب وزارت نیرو و موسسه تحقیقات فنی و مهندسی وزارت جهاد کشاورزی برگزار شد.مقاله «تغییر اقلیم و تصمیمات سازگاری و راهبردهای سطح مزرعه در مناطقِ در معرض خشکسالی و تهی شده از آب‌های زیرزمینی در بنگلادش: بررسی تجربی» که آگوست 2014 در مجله اقتصاد اکولوژیک منتشر شده، از جمله مقالاتی بود که به مناسبت برگزاری این نشست، ترجمه و منتشر شد

هیئت محترم وزیران مورخ 1396.12.06 «کارگروه ملی سازگاری با کم‌آبی» را به تصویب رساند و متعاقب آن نشستی یک‌روزه در مردادماه 1397 با همکاری مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور، پژوهشکده مهندسی آب دانشگاه تربیت مدرس و موسسه تحقیقات آب وزارت نیرو و موسسه تحقیقات فنی و مهندسی وزارت جهاد کشاورزی برگزار شد.مقاله «شیوه‌های سازگاری برای مدیریت آب کشاورزی در شرایط تغییرات اقلیمی در اروپا» نوشته آنا اگلیسیاس، لوییس گاروته در سال 2015 منتشر شده، از جمله مقالاتی بود که به مناسبت برگزاری این نشست، ترجمه و منتشر شد

صندوق مارشال آلمان فوریه 2018 مقاله‌ای با عنوان «واکنش اروپا به طرح یک کمربند، یک جاده»(Europe’s Response to the Belt and Road Initiative) منتشر کرد.

جولای 2017، مرکز مطالعات امنیتی اتحادیه اروپا (EUISS) سومین مورد از مجموعه کارگروه‌های «آینده‌های» خود را (پس از جهان عرب در سال 2015 و روسیه در سال 2016) به منظور تلاش برای پیش‌بینی روندهای کنونی تا میان‌مدت، به چین اختصاص داد و گزارشی با عنوان «آینده‌های چینی؛ افق 2025» منتشر کرد.

مؤسسه لوی برای سیاست بین‌الملل مارس 2017 اقدام به انتشار مقاله‌ای تحت عنوان «شناخت طرح کمربند و جاده چین» کرد.طرح کمربند و جاده چین، یکی از بلندپروازانه‌ترین سیاست‌های خارجی و اقتصادی شی جین‌پینگ به شمار می‌رود. هدف این طرح، استحکام سردمداری اقتصادی پکن از طریق یک برنامه گسترده ایجاد زیرساخت در سرتاسر مناطق همسایه چین است.بسیاری از تحلیلگران سیاست خارجی، این طرح را تا حد زیادی از دید ژئوپولیتیکی می‌نگرند، و آن را تلاش پکن به منظور کسب موقعیت اهرم سیاسی میان همسایگان منطقه‌ای می‌دانند. تردیدی نیست که چنین دیدگاهی در محاسبات چین لحاظ شده است. اما این تحلیل استدلال می‌کند که برخی از محرک‌های کلیدی این طرح، تا حد زیادی نتیجه نگرانی‌های مبرم اقتصادی چین است.یکی از اهداف مهم طرح کمربند و جاده، حل مشکل اختلاف طبقاتی عمیق منطقه‌ای در حین مدرن شدن اقتصاد این کشور است. پکن امیدوار است این برنامه فراملی ایجاد زیرساخت، باعث تحریک رشد مناطق دور افتاده و متروکه توسعه نیافته شود. این طرح، تمرکز زیادی بر مناطق داخلی کشور خواهد داشت.همچنین دولت چین قصد دارد از طرح کمربند و جاده به عنوان بستری به منظور حل مشکل مزمن ظرفیت مازاد کشور استفاده کند. این مسئله بیشتر در خصوص انتقال کارخانجات مازاد است تا صدور محصولات مازاد. یکی از ناشناخته‌ترین جنبه‌های طرح کمربند و جاده، اشتیاق پکن در استفاده از این طرح به منظور صدور استانداردهای تکنولوژیکی و مهندسی چین است که سیاستگذاران چینی آن را برای ارتقا صنعت کشور حیاتی می‌دانند.

مؤسسه سیپری و فریدریش-اِبرت-استیفتونگ، فوریه 2017 اقدام به انتشار گزارش سیاستی «کمربند اقتصادی جاده ابریشم» کرد که ماحصل یک سال کار پژوهشی و تجزیه‌وتحلیل فشرده روی یک چشم‌اندازِ چینیِ نو، گسترده و روبه رشد است.

کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی وزارت امور خارجه و وزارت بازرگانی جمهوری خلق چین، مارس 2015 با مجوز شورای دولتی اقدام به انتشار «چشم‌انداز و اقدامات مربوط به احداث کمربند اقتصادی جاده ابریشم به طور مشترک و ساخت جاده ابریشم دریایی قرن بیستم و یکم» کرد.

مرکز همکاری‌های بین‌المللی دانشگاه نیویورک اکتبر 2015 در مقاله‌ای با عنوان «جاده ابریشم جدید: چین، ایالات متحده و آینده آسیای مرکزی» (The New Silk Roads: China, the U.S., and theFuture of Central Asia) به بررسی طرح «یک کمربند، یک جاده» پرداخته است.