بررسی‌ها
عراق، کانون سیاستگذاری تهاجمی ترکیه!
الگوی جرج بوش برای سیاست‌های تنش‌آفرین اردوغان
یکی از برجسته‌ترین سیاستگذاران تنش‌آفرین و خطرساز در نظام جهانی طی یک دهه اخیر را می‌توان دولت رجب طیب اردوغان در ترکیه دانست که بی‌توجه به عبرت‌های موجود در سیاستگذاری‌های پیشین، همچنان در حال طراحی و اجرای سیاست‌های تنش‌زا در سیاست خارجی خود به منظور کنترل و سرکوب تحولات داخلی ترکیه است.
رویکرد تقابلی در آسیای شرقی و دریای شرق و جنوبی چین، می‌تواند به تغییر میدان جاذبه منازعات جهانی از خلیج فارس به دریای چین منجر شود.
پاندمی ویروس کرونا و تاثیرات آن از تحولاتی است که می‌تواند آینده نظام بین‌الملل و به تبع آن نظام منطقه‌ای غرب آسیا را دستخوش تحول و دگرگونی قرار دهد و باعث ایجاد دیدگاه‌های متفاوتی شده که هر کدام تصویری از آینده این نظام نشان می‌دهند. در این نوشتار هدف تحلیل و ارائه تصویری از آینده نظام منطقه‌ای غرب آسیا با توجه به تاثیرات پاندمی ویروس کرونا است.
نقض کنوانسیون مارپل و نقض قاعده عبور بی‌ضرر
دلایل حقوقی توقیف نفتکش کره جنوبی توسط ایران
سؤال مطرح اینجاست که توقیف تانکر کره جنوبی توسط ایران بر چه مبنا و دلایلی صورت گرفته است. برای پاسخ به این سؤال به قوانین مربوطه به حقوق بین‌الملل دریاها ازجمله کنوانسیون مارپل در خصوص جلوگیری از آلودگی ناشی از کشتی‌ها و نیز قاعده نقض عبور بی‌ضرر در تنگه‌های بین‌المللی اشاره می‌نماییم.
سؤال مطرح کنونی اینجاست که ترور دانشمند هسته‌ای ایران از منظر قواعد حقوق بین‌الملل چه وضعیت و ابعادی دارد و پیگرد حقوقی این ترور در دو حوزه داخلی و بین‌المللی به چه صورت می‌تواند باشد؟
نگارنده دو سناریو خوش‌بینانه و بدبینانه را از میان راهبردهای احتمالی پیش روی جو بایدن استخراج کرده است. ابتدا در بخش ابتدایی به تحلیل سناریوی خوش‌بینانه که همانا بازگشت آمریکا به توافقنامه برجام و لغو تحریم‌های ایران بدون پیش‌شرط است، اشاره و در بخش بعدی به تحلیل سناریوی بدبینانه که اشاراتی بر پیش‌شرط گذاری‌های آمریکا برای لغو تحریم‌ها داشته، می‌پردازیم.
اگر دولت ملی تن به خواسته های طالبان مبنی بر سهیم شدن در قدرت بدهد دستاوردهای 19 سال جنگ و تلاش مردم و دولت برای رسیدن به آزادی و دموکراسی بر باد خواهد رفت.
سازمان همکاری اسلامی که بنیانگذارانش از یک آرمان قوی یعنی حمایت قدس و آزادی فلسطین برای تشکیل آن بهره برده بودند، اکنون دچار یک بحران بزرگ در هویت و سیاستگذاری خویش شده و این سازمان بزرگ بین‌المللی را به سازمان بی هویت و ناکارآمد تبدیل نموده که در بن‌بست هویت، کارآمدی و اثربخشی گرفتار شده است!