بانکرینگ یا سوخت‌رسانی به کشتی‌ها شبکه گسترده‌ای از سازمان و مراودات تجاری را در برمی‌گیرد و در این میان وجود مزیت‌های فراوان بانکرینگ، کشورهای مختلف را به توسعه این صنعت ترغیب کرده است. این مقاله درصدد است با توجه به اهمیت و سودآوری این حوزه، صنعت بانکرینگ کشور را مورد بررسی و تحلیل قرار داده و با تأکید بر کنشگران این حوزه، مدلی برای توسعه آن ارائه کند.رویکرد پژوهش به صورت کیفی اکتشافی و با ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته با 16 نفر از خبرگان این صنعت است. نمونه‌گیری از نوع هدفمند بوده و بر مبنای اصل اشباع نظری تعیین شده و برای تحلیل داده‌ها از تحلیل مضمون بهره گرفته شده است. درنهایت مدل به دست آمده در 4 گام اصلی سرمایه‌گذاری، ارائه تسهیلات حمایتی، عملیات مناسب بانکرینگ و خدمات جانبی و همچنین اقدامات نظارتی و کنترلی شایسته تدوین شد که هر کدام از این موارد، کنشگران خاصی داشته و دارای روابط متناظر است.راهکارهای پیشنهادی نیز، در قالب 2 رکن پیشنهادهای سیاستی و پیشنهادهای عملیاتی مطرح شده است. پیشنهادهای سیاستی به‌صورت کلان، مجلس شورای اسلامی، دولت و برخی موارد سیاستی دیگر را طرح می‌کند. پیشنهادهای عملیاتی نیز بر حسب 7 بخش در وزارت نفت و سازمان‌های تابعه، سازمان بنادر و دریانوردی ایران، بانک مرکزی، سازمان گمرک، شرکت‌های خصوصی بانکرینگ کننده، انجمن صنعت بانکرینگ ایران و کارگروه مستقل ویژه صنعت بانکرینگ مطرح شده است.

در کشورهای مختلف از روشهای گوناگونی برای معاینۀ فنی خودروها استفاده می‌شود. این روش‌ها حاوی انواع مختلف بارگذاری بر خودرو در آزمون آلایندگی و همچنین آلاینده‌های مورد سنجش در آزمون هستند. دکتر عباس ملکی (دانشیارِ دانشکدۀ مهندسی انرژی در دانشگاه صنعتی شریف) و امین حسنی (دانشجوی دکتریِ دانشکدۀ مهندسی انرژی دانشگاه صنعتی شریف) در مقاله‌ای به تکامل روش معاینه فنی خودروها و ضرورت بازنگری در شیوه فعلی معاینه فنی در تهران پرداختند.