شورای همکاری خلیج فارس پس از تأسیس در ۲۵ می ۱۹۸۱ همواره دچار تنش‌ها و اختلاف‌های درونی بوده و دولت قطر کم و بیش در بطن این تنش‌ها قرار داشته است. این کشور هیچ‌گاه به‌طورکامل سیاست قیم‌مآبانه و تحمیلی عربستان سعودی را نپذیرفته است. در تنش اخیر (۵ ژوئن ۲۰۱۷) عربستان سعودی همراه با سه کشور امارات متحده عربی، بحرین و مصر با این ادعا که دوحه به مأمن و پناهگاه گروه‌های تروریستی تبدیل شده است روابط سیاسی و اقتصادی خود را با قطر قطع کردند. همسو با سیاست‌های عربستان، تعداد زیادی از کشورهای عربی نیز روابط خود را با قطر قطع کردند یا به حالت تلیق درآوردند. هدف این پژوهش بررسی اثرات این منازعه بر آینده شورای همکاری خلیج فارس است. مدعا این است که قطر از حیث محدودیت‌های جغرافیایی و ژئوپلیتیکی در ردیف کشورهای ذره‌بینی (میکرو) قرار دارد اما به واسطۀ توان ملی و وزن ژئوپلیتیکی بالا کشوری تأثیرگذار در سازۀ ژئوپلیتیکی شورای همکاری خلیج فارس است. به‌نظر می‌رسد ایجاد این منازعه از طرف عربستان و شرکا بیشتر جنبه تنبیهی دارد و تلاشی است برای محدودسازی و کسب امتیاز بیشتر از قطر. بااین‌حال فرض خروج قطر از شورای همکاری خلیج فارس یا اخراج آن زمینه‌ساز فروپاشی این سازمان ژئوپلیتیکی خواهد بود. پژوهش حاضر براساس ماهیت و روش توصیفی- تحلیلی محسوب می‌شود و اطلاعات آن به شیوۀ اسنادی و با مراجعه به منابع معتبر گردآوری شده است.
برای دریافت متن کامل این مقاله از لینک دانلود زیر استفاده کنید.
نظرات شما ( 1 نظر )