در مقدمه این مقاله آمده است:
بین افکار عمومی، سیاستمداران و سیاست‌های یک کشور رابطه مستقیم وجود دارد. مردم مطالبات خود را به طُرق مختلف به سیاستمداران اطلاع می‌دهند و سیاستمداران که نیازمند و متکی به رأی مردم هستند، در سیاست‌های اتخاذی خود خواست و گرایش مردم را مدنظر قرار می‌دهند. انتخابات مهم‌ترین بستر تأثیر رأی مردم است که در آن مردم می‌توانند سیاستمدارانی را که با خواست‌های آنان هماهنگ نیستند توبیخ (عدم انتخاب مجدد با نگاه به گذشته) و یا کسانی را که با آن‌ها همفکری بیشتری دارند تشویق (انتخاب) کنند.
اگرچه افکار عمومی مهم‌ترین مؤلفه تأثیرگذار بر سیاست خارجی آمریکا نیست، اما رویکرد و نگرش افکار عمومی این کشور می‌تواند سیاستمداران را به اتخاذ تصمیمی خاص در یک موضوع سیاست خارجی تشویق یا آنان را محتاط کند. با عنایت به این مسأله و ازآنجایی‌که پس از پیروزی انقلاب اسلامی تصویری منفی و تحریف‌شده از جمهوری اسلامی ایران در آمریکا ارائه شده است، در مقاله حاضر به دنبال این هستیم که تصویری دقیق و روشن از وضعیت جمهوری اسلامی ایران در افکار عمومی آمریکا ارائه داده و راهکارهایی برای بهبود این وضعیت پیشنهاد کنیم.
در این مقاله با بررسی و تحلیل نتایج بیش از 4000 سؤال از نظرسنجی‌های مختلف انجام شده در آمریکا در رابطه با ایران از زمان انقلاب اسلامی تاکنون نشان خواهیم داد که مردم آمریکا درباره ایران چگونه فکر می‌کنند. آگاهی از این مسأله ضمن اینکه به سیاستمداران ما در اتخاذ مواضع و راهبردهای سیاسی کمک می‌کند، زمینه را برای مدیریت بهتر و موفقیت بیشتر در راستای بهبود تصویر جمهوری اسلامی ایران در افکار عمومی آمریکا فراهم می‌کند. در شرایط کنونی که به نظر می‌رسد بین نخبگان سیاسی این کشور به نوعی درباره ایران و نحوه رفتار با آن شکاف وجود دارد، این موضوع از اهمیت دوچندانی برخوردار بوده و امکان تأثیرگذاری بر افکار عمومی آمریکا نسبت به ایران بیش از هر زمان دیگری است.
درباره این موضوع تاکنون هیچ‌گونه پژوهشی به زبان انگلیسی منتشر نشده است. در میان منابع فارسی نیز تنها چند مقاله به بررسی رویکرد افکار عمومی آمریکا نسبت به ایران پرداخته‌اند که یا نگرش کلی و کلان آمریکایی‌ها نسبت به ایران در یک مقطع خاص و تأثیر رسانه‌ها در جهت‌دهی به آن را مورد بررسی قرار داده‌اند (ربیعی و احمدزاده نامور، 1387) یا صرفاً نگرش مردم آمریکا به برخی موضوعات محدود در رابطه با ایران مانند برنامه هسته‌ای (دهقانی فیروزآبادی و بیات، 1394) را مورد توجه قرار داده‌اند. در مقاله حاضر، نگرش کلی مردم آمریکا نسبت به ایران، روند آن و مهم‌ترین محورهای رویکرد افکار عمومی آمریکا به ایران مورد بررسی قرار گرفته و راه‌های بهبود آن نیز پیشنهاد داده شده است.
مقاله به سه بخش تقسیم می‌شود:
در قسمت نخست، بحثی نظری درباره رابطه افکار عمومی و سیاست خارجی در آمریکا و میزان اهمیت و راه‌های تأثیرگذاری آن ارائه می‌شود.
بخش دوم، وضعیت کشورهای چین و روسیه که وضعیت یا مواضع شبیه ایران در قبال آمریکا دارند را در افکار عمومی آمریکا بررسی و اقدامات آنان را به صورت مختصر شرح می‌دهیم تا هم به نوعی مقایسه‌ای بین ایران و این دو کشور داشته باشیم و هم از برخی اقدامات و برنامه‌های آن‌ها برای بهبود وضعیت خود الگو بگیریم.
بخش سوم و اصلی مقاله، افکار عمومی آمریکا در رابطه با ایران را بررسی خواهد کرد و شامل دو قسمت می‌شود. در قسمت اول، وضعیت ایران در افکار عمومی آمریکا و سیر تاریخی آن از زمان پیروزی انقلاب اسلامی توصیف و تحلیل خواهد شد. در قسمت دوم، توصیه‌های سیاستی و راهکارهایی برای بهبود وضعیت ایران در افکار عمومی آمریکا ارائه می‌شود.
برای مطالعه و دریافت متن کامل این مقاله، روی لینک زیر کلیک کنید.