اقدام آمریکایی‌ها در توقیف نفتکش ایرانی و مصادره آن، مشروعیت و مقبولیت بین‌المللی نداشته و برخلاف حقوق بین‌الملل، قوانین تجارت بین‌الملل و عبور و مرور دریایی و به عبارتی نوعی دزدی دریایی می‌باشد.

در بحبوحه آغاز مجدد مذاکرات احیای تواقنامه برجام، تبیین مطلوبیت مشترک آمریکا و رژیم صهیونیستی درخصوص موضوع هسته ای ایران و پیش بینی چشم‌انداز رویکرد مشترک احتمالی آمریکا علیه ایران در مذاکرات آتی، ضروری به نظر می‌رسد که این یادداشت به آن می‌پردازد.

علت اصرار و فرافکنی کشورهای غربی و آژانس در خصوص سایت آسیب‌دیده تسای کرج چه می‌تواند باشد و در سوی مقابل علت مخالفت ایران با تعویض کارت‌های حافظه نظارتی آژانس در سایت مزبور از چه جهت است؟

در حال حاضر شرکت‌های امنیتی بخشی از یک صنعت پر رونق در سطح جهان محسوب می‌شوند که آمریکا در کنار انگلیس از آن به منظور ارتقاء منافع ملی خود حداکثر استفاده را می‌برد.

منشور به مجمع عمومی این اختیار را می‌دهد که در صورت عدم پرداخت به دلیل شرایط خارج از کنترل عضو، آن عضو بتواند حق رأی داشته باشد.

این نوشتار در تلاش است باتوجه به وضعیت استراتژیک جزیره سقطری تحرکات رژیم صهیونیستی با همکاری امارات متحده عربی در این منطقه را بررسی کند.

سؤال مطرح اینجاست که توقیف تانکر کره جنوبی توسط ایران بر چه مبنا و دلایلی صورت گرفته است. برای پاسخ به این سؤال به قوانین مربوطه به حقوق بین‌الملل دریاها ازجمله کنوانسیون مارپل در خصوص جلوگیری از آلودگی ناشی از کشتی‌ها و نیز قاعده نقض عبور بی‌ضرر در تنگه‌های بین‌المللی اشاره می‌نماییم.

نگارنده دو سناریو خوش‌بینانه و بدبینانه را از میان راهبردهای احتمالی پیش روی جو بایدن استخراج کرده است. ابتدا در بخش ابتدایی به تحلیل سناریوی خوش‌بینانه که همانا بازگشت آمریکا به توافقنامه برجام و لغو تحریم‌های ایران بدون پیش‌شرط است، اشاره و در بخش بعدی به تحلیل سناریوی بدبینانه که اشاراتی بر پیش‌شرط گذاری‌های آمریکا برای لغو تحریم‌ها داشته، می‌پردازیم.