اصل مسئولیت مشترک، از اصول حقوق بین‌الملل است و بر تعهد کشورها برای حفاظت از محیط‌زیست تأکید دارد. این اصل بر تعهدات آن‌ها، با توجه به نقش متفاوت و خاص هر کشور در ایجاد مشکلات محیط‌زیستی و همچنین توانایی‌های فنی و اقتصادی‌شان برای برطرف کردن چنین مسائلی اشاره می‌کند. با توجه به این اصل، تلاش برای برطرف نمودن و کاهش آثار معضلات محیط‌زیست و اقلیمی، تعهد و همکاری وسیع کشورها را طلب می‌کند. در عصر کنونی که استفاده از فن‌آوری و تجهیزات نوینِ تأثیرگذار بر جو کرة زمین، برای مهار بحران‌های محیط‌زیستی، خصوصاً مسائل تغییر اقلیم رایج است؛ بهره‌گیری و در اختیار گرفتن این دانش علمی و نیز راه‌اندازی و تسلط بر آن، نیاز به همکاری و تعامل سازندة کشورها دارد. هدف این مقاله تأکید بر مسئولیت و تعهدات بین‌المللی کشورها و همکاری آن‌ها، برای حفاظت از محیط‌زیست و اقلیم منطقه‌ای، در قالب به‌کارگیری تجهیزات و فنون نوین، برای حل مشکلات و کاهش عوارض بحرانی ممکن، به‌ویژه در منطقة پیرامون جمهوری اسلامی ایران می‌باشد. نتایج موردنظر از این نوشتار، هدایت و راه‌کاری برای رسیدن به تفکر مشترک و بین‌المللی در زمینة لزوم همکاری‌ها در کاهش آثار محیط‌زیستی است و همچنین تقویت بستر و اراده برای همکاری در این زمینه در سطح منطقه و امکان به‌کارگیری فناوری‌های جدید برای کاهش عوارض محیط‌زیستی از طریق همکاری‌های منطقه‌ای می‌باشد.
