جاری‌شدن مکرر سیل در سال‌های اخیر و آتش‌سوزی‌های گسترده در جنگل‌ها و عرصه‌های طبیعی، پیامد مستقیم تخریب شدید و روزافزون عرصه‌های طبیعی و ناکارآمدی نظارت و حفاظت از محیط‌زیست است که در سال‌های آینده بر شدت و وسعت آن افزوده خواهد شد و در پی آن، تهدید امنیت آبی، غذایی و سلامت انسانی کشور را خواهیم داشت. در حالی‌که سابقه سیاست‌های تنظیمی در حوزه محیط‌زیست کشور به نیم قرن می‌رسد، بحران‌های محیط‌زیستی کشور به حدی رسیده که کیفیت و سلامت زندگی شهروندان را تحت تاثیر قرار داده است، این بحران‌ها در برخی بخش‌ها همسو با جریانات مخرب محیط‌زیست جهانی و در برخی بخش‌ها به دلیل عدم تعادل بهره‌برداری و حفاظت از محیط‌زیست بسیار بیش از ظرفیت زیستی کشور بوده و جبران برخی پیامدهای آن دشوار یا غیرممکن است. این گزارش، نسبت میان حاکمیت ملی، اعمال اراده سیاسی بر حوزه محیط‌‌‌زیست و وضعیت موجود محیط‌زیست کشور و بحران‌های مترتب بر آن را مورد بررسی و آسیب شناسی قرار می‌دهد.