بررسیها
در حال حاضر علاوه بر واکسنهای برکت و پاستوکووک که در شبکه واکسیناسیون قرار دارند، واکسنهای کووپارس، فخرا، نورا و چند واکسن دیگر در حال گذراندن مراحل کارآزمایی هستند. با این حال تجربه واکسیناسیون در ماههای اخیر نشان داد با وجود تلاش برای متقاعدسازی مردم در استفاده از واکسنهای داخلی، کماکان جهتگیری به سمت واکسنهایی است که از نظر مراحل ارزیابی WHO جلوتر از بقیه هستند. درصورتی که تمرکز از ساخت واکسن داخلی و افزایش خطوط تولید، به گذراندن سریعتر یک یا دو واکسن اصلی تولید داخل در مراحل تست و ارزیابی تعریفشده در سازمان بهداشت جهانی و اخذ تأییدیههای بینالمللی جابجا شود اولاً اعتماد عمومی به تولیدات داخل افزایش مییابد و ثانیاً ظرفیت مؤثری از نظر صادرات واکسن به سایر نقاط ایجاد میشود. اعتبار کل نظام بهداشت و درمان کشور نیز از این طریق جهش قابل توجهی خواهد یافت.
ویروس SARS-CoV-2 که بعدتر COVID19 نام گرفت نوعی ویروس دارای RNA است که میتواند در پرندگان و پستانداران بیماریهایی عمدتاً منجر به عفونت در دستگاه تنفسی ایجاد کند. از همخانوادههای این ویروس -که به دلیل وجود ذرات تاجشکل آن، کرونا خوانده میشود- میتوان به سارس و مرس اشاره کرد که بهترتیب در سالهای 2002 و 2012 در چین و عربستان سعودی شناسایی شدند. با وجود تلفات ناشی از همهگیر شدن این دو گونه، بشر موفق به تولید واکسن برای این خانواده از ویروسها نشد. از ابتدای همهگیری کرونا، تلاشها برای تولید دارو و واکسن به جریان افتاد. افزون بر تکنولوژیهای در اختیار کشورها و شرکتهای داروسازی، ارتباطات علمی در شناخت ویروس و انتقال تجربیات و رساندن دارو و تجهیزات اهمیت وافر پیدا کرد. این دو موضوع در نظام مدیریت بیماری در کشور ما نیز بهطور جدی پیگیری شد بهطوریکه بیشترین تمرکز ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا در هفتههای نخستین فعالیت، بر تأمین تجهیزات، دارو و کادر درمانی قرار گرفت.
با نزدیک شدن مهرماه 1400 موضوع بازگشایی مدارس دوباره به یکی از مسائل خطیر کشور در دوران شیوع کرونا بدل شده است.
بهرغم آنکه انتظار میرفت با شروع واکسیناسیون سراسری بازگشایی حضوری و محدود مدارس بدیهی به نظر میرسید لیکن با شیوع سویۀ جدید دلتا، عدم پیشرفت کافی در واکسیناسیون عمومی و نگرانی از سویۀ جدید (لامبدا) دوباره تردیدها دربارۀ بازگشایی حضوری مدارس در مهرماه را شدت بخشیده است.
بهرغم آنکه انتظار میرفت با شروع واکسیناسیون سراسری بازگشایی حضوری و محدود مدارس بدیهی به نظر میرسید لیکن با شیوع سویۀ جدید دلتا، عدم پیشرفت کافی در واکسیناسیون عمومی و نگرانی از سویۀ جدید (لامبدا) دوباره تردیدها دربارۀ بازگشایی حضوری مدارس در مهرماه را شدت بخشیده است.
در حال حاضر علاوه بر واکسنهای برکت و پاستوکووک که در شبکه واکسیناسیون قرار دارند، واکسنهای کووپارس، فخرا، نورا و چند واکسن دیگر در حال گذراندن مراحل کارآزمایی هستند. با این حال تجربه واکسیناسیون در ماههای اخیر نشان داد با وجود تلاش برای متقاعدسازی مردم در استفاده از واکسنهای داخلی، کماکان جهتگیری به سمت واکسنهایی است که از نظر مراحل ارزیابی WHO جلوتر از بقیه هستند. درصورتی که تمرکز از ساخت واکسن داخلی و افزایش خطوط تولید، به گذراندن سریعتر یک یا دو واکسن اصلی تولید داخل در مراحل تست و ارزیابی تعریفشده در سازمان بهداشت جهانی و اخذ تأییدیههای بینالمللی جابجا شود اولاً اعتماد عمومی به تولیدات داخل افزایش مییابد و ثانیاً ظرفیت مؤثری از نظر صادرات واکسن به سایر نقاط ایجاد میشود. اعتبار کل نظام بهداشت و درمان کشور نیز از این طریق جهش قابل توجهی خواهد یافت.
ویروس SARS-CoV-2 که بعدتر COVID19 نام گرفت نوعی ویروس دارای RNA است که میتواند در پرندگان و پستانداران بیماریهایی عمدتاً منجر به عفونت در دستگاه تنفسی ایجاد کند. از همخانوادههای این ویروس -که به دلیل وجود ذرات تاجشکل آن، کرونا خوانده میشود- میتوان به سارس و مرس اشاره کرد که بهترتیب در سالهای 2002 و 2012 در چین و عربستان سعودی شناسایی شدند. با وجود تلفات ناشی از همهگیر شدن این دو گونه، بشر موفق به تولید واکسن برای این خانواده از ویروسها نشد. از ابتدای همهگیری کرونا، تلاشها برای تولید دارو و واکسن به جریان افتاد. افزون بر تکنولوژیهای در اختیار کشورها و شرکتهای داروسازی، ارتباطات علمی در شناخت ویروس و انتقال تجربیات و رساندن دارو و تجهیزات اهمیت وافر پیدا کرد. این دو موضوع در نظام مدیریت بیماری در کشور ما نیز بهطور جدی پیگیری شد بهطوریکه بیشترین تمرکز ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا در هفتههای نخستین فعالیت، بر تأمین تجهیزات، دارو و کادر درمانی قرار گرفت.
با نزدیک شدن مهرماه 1400 موضوع بازگشایی مدارس دوباره به یکی از مسائل خطیر کشور در دوران شیوع کرونا بدل شده است.
بهرغم آنکه انتظار میرفت با شروع واکسیناسیون سراسری بازگشایی حضوری و محدود مدارس بدیهی به نظر میرسید لیکن با شیوع سویۀ جدید دلتا، عدم پیشرفت کافی در واکسیناسیون عمومی و نگرانی از سویۀ جدید (لامبدا) دوباره تردیدها دربارۀ بازگشایی حضوری مدارس در مهرماه را شدت بخشیده است.
بهرغم آنکه انتظار میرفت با شروع واکسیناسیون سراسری بازگشایی حضوری و محدود مدارس بدیهی به نظر میرسید لیکن با شیوع سویۀ جدید دلتا، عدم پیشرفت کافی در واکسیناسیون عمومی و نگرانی از سویۀ جدید (لامبدا) دوباره تردیدها دربارۀ بازگشایی حضوری مدارس در مهرماه را شدت بخشیده است.
عصر روز یکشنبه ۲۴ مرداد ماه ۱۴۰۰، جلسهای با عنوان «اصلاحات حکمرانی سلامت در موضوع کرونا» به منظور بررسی ابعاد خیز پنجم اپیدمی کرونا، تحلیل آخرین وضعیت چالش ها و تقویت مدیریت بیماری کرونا و ارائه راهکار مدیریت کنترل این بیماری با حضور متخصصین اپیدمیولوژی و سیاستگذاری سلامت در مرکز بررسیهای استراتژیک برگزار شد.
واقعیات و اقدامات ملی مرتبط با شیوع بیماری کووید19
مواجهه با کرونا در ایران
این گزارش به لحاظ پایان دوره مسئولیت دولت دوازدهم تهیه شده و به مهمترین رویدادها و اطلاعات مربوط به بیماری کرونا در کشور میپردازد و در آن، ضمن حفظ موضع روایتگونه از ابتدای ورود ویروس به کشور تا مقطع فعلی، تلاش شده است روندهای فعال در مقاطع مختلف این بازه زمانی و همچنین عوامل دخیل در تضعیف یا تقویت بیماری -به نحوی که جایگاه آنها و ارتباطشان باهم، در فضای کلی مدیریت بیماری در کشور مشخص شود- بازنمایی شود.
مفهوم کلی دیپلماسی جهانی بهداشت شامل توصیف و تبیین شیوههایی با هدف افزایش هماهنگی کشورها به منظور بهبود سلامت جهانی برای اولین بار در سال 1851 میلادی در اولین کنفرانس بهداشت کشورهای اروپایی پدید آمده است. دیپلماسی سلامت در سالهای اخیر به عنوان سازوکار بینالمللی دولتها در مواجهه با تهدیدات سلامت جهانی به یکی از اولویتهای اصلی جوامع در حوزه سیاست خارجی مبدل شده است و در دسته دیپلماسیهای غیررسمی قرار میگیرد.
در واقع دیپلماسی سلامت در دوران همهگیری کووید-19 به عنوان یک هنر و یک روش در راستای روابط بین الملل بیش از پیش اهمیت یافته و به عنوان سازوکاری فراملی در جهت کنترل آسیبهای جهانی سلامت، زمینهای را برای کارآزمایی کشورها از جمله کشورهای در حال توسعه را فراهم کرده است.
با توجه به جایگاه راهبردی و نیاز حیاتی ایران به توسعه دیپلماسی سلامت در عرصه جهانی، نیازمند همکاری و هماندیشی بیش از پیش سیاستگذاران، فعالان سیاسی در حوزه روابط بینالملل، متخصصان در حوزه اقتصاد و مدیریت نظام سلامت به منظور تدوین الگویی کارآمد برای حضوری فعال در عرصه حلو فصل مسائل حیاتی نظام سلامت است تا بتوان از ظرفیتها و پتانسیلهای موجود در این حوزه بیشترین منافع را در جهت صیانت از سلامت جامعه در شرایط بحران و تحریم کسب کرد.
در واقع دیپلماسی سلامت در دوران همهگیری کووید-19 به عنوان یک هنر و یک روش در راستای روابط بین الملل بیش از پیش اهمیت یافته و به عنوان سازوکاری فراملی در جهت کنترل آسیبهای جهانی سلامت، زمینهای را برای کارآزمایی کشورها از جمله کشورهای در حال توسعه را فراهم کرده است.
با توجه به جایگاه راهبردی و نیاز حیاتی ایران به توسعه دیپلماسی سلامت در عرصه جهانی، نیازمند همکاری و هماندیشی بیش از پیش سیاستگذاران، فعالان سیاسی در حوزه روابط بینالملل، متخصصان در حوزه اقتصاد و مدیریت نظام سلامت به منظور تدوین الگویی کارآمد برای حضوری فعال در عرصه حلو فصل مسائل حیاتی نظام سلامت است تا بتوان از ظرفیتها و پتانسیلهای موجود در این حوزه بیشترین منافع را در جهت صیانت از سلامت جامعه در شرایط بحران و تحریم کسب کرد.
به دلیل شرایط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور در زمان درگیری با بیماری کرونا، پیچیدگیهای خاص بیماری ویروس کرونا و نحوه گسترش، شیوع و اوجگیریهای آن، دولت دوازدهم در مدیریت کلان شرایط کشور و مدیریت بیماری با چند چالش بنیادین مواجه بوده است.
در مجموع و با پرهیز از هرگونه اغراق باید گفت دولت دوازدهم توانسته در دوره تصدی حدود یکسال و نیم خود در مدیریت بیماری کرونا دستاوردهای مهمی را حاصل کند. کتاب حاضر خلاصه و اجمالی از مجموعه فعالیتهای دولت دوازدهم در عرصه مدیریت بیماری کرونا ظرف مدت زمانی بهمن 1398 تا اسفندماه 1399 است که برای استحضار ملت شریف ایران منتشر شده است.
در مجموع و با پرهیز از هرگونه اغراق باید گفت دولت دوازدهم توانسته در دوره تصدی حدود یکسال و نیم خود در مدیریت بیماری کرونا دستاوردهای مهمی را حاصل کند. کتاب حاضر خلاصه و اجمالی از مجموعه فعالیتهای دولت دوازدهم در عرصه مدیریت بیماری کرونا ظرف مدت زمانی بهمن 1398 تا اسفندماه 1399 است که برای استحضار ملت شریف ایران منتشر شده است.
اتخاذ اقدامات فوری برای مهار همهگیری کووید19، مقامات دولتی را در سرتاسر جهان از منظر اطمینان از اثربخشی تصمیمات و پایبندی و تعهد کامل به اصول حکمرانی خوب و دموکراتیک با چالشهایی مواجه کرده است. نیک میدانیم، رهبری و مدیریت در شرایط بحرانی بیش از هر زمان دیگر ضروری قلمداد گشته و وجود حکمرانی خوب به مثابه سرمایهای زاینده در این شرایط تلقی میشود.