در مقدمه این مقاله آمده است:
صنعت ساختمان، به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین صنایع، به ارائه زیرساخت‌هایی برای بهبود شرایط مردم می‌پردازد اما در عین حال یکی از بزرگ‌ترین آلوده‌کنندگان محیط‌زیست است و به عنوان اصلی‌ترین عامل کمک‌کننده به آلودگی محیط‌زیست، از طریق کار در محل و خارج از محل پروژه، شناخته شده است (ضرغامی و همکاران، 2015:2).
گاز کربن دی‌اکسید یکی از مهم‌ترین گازهایی است که منجر به تخریب آب‌وهوا و گرمایش کره زمین می‌شود. CO2 حدود 60 درصد از کل گازهای گلخانه‌ای جهان را تشکیل می‌دهد. آلودگی ناشی از صنایع منبع اصلی آلودگی هوا است و در این میان، صنایع نیروگاه‌های حرارتی، کارخانه‌های تولید مواد شیمیایی، سیمان، کاغذسازی، نساجی و ساخت فولاد مهم‌ترین صنایع آلوده‌کننده هوا هستند (بزازان و خسروانی، 1395:3) که همه این‌ها به نحوی از اجزای زنجیره تأمین صنعت ساختمان محسوب می‌شوند. در این مقاله، ابتدا مفاهیم و مبانی نظری زنجیره تأمین ساخت‌وساز و انتشار گاز کربن دی‌اکسید در جهان و ایران و انتشار این گاز از زنجیره تأمین ساخت‌وساز بررسی می‌شود. سپس متدولوژی پویایی‌شناسی سیستم، به عنوان ابزاری برای بررسی انتشار آلاینده‌های کربنی از زنجیره تأمین و سیاستگذاری مدیران این حوزه، معرفی می‌گردد. در بخش بعدی مقاله، یک مدل شبیه‌سازی توسعه داده شده است که مبنای بررسی و تحلیل تولید و انتشار گاز کربن دی‌اکسید از زنجیره تأمین ساختمان را شکل می‌دهد. سپس این مدل، بر اساس اطلاعات پارامتریک، آزمون می‌شود، تا بر این مبنا، سیاست‌ها و سناریوهای مختلف قابل تدوین و تحلیل باشد. سپس با تدوین سناریوهای بدبینانه و خوش‌بینانه، نتایج شبیه‌سازی این سناریوها مورد بررسی قرار می‌گیرد. در بخش آخر مقاله ضمن نتیجه‌گیری، پیشنهادهایی برای کاهش انتشار کربن دی‌اکسید از زنجیره تأمین ساختمان ارائه می‌شود.
برای مطالعه و دریافت متن کامل این مقاله، روی لینک زیر کلیک کنید.