چکیده
درحالیکه به نظر میرسد گسترش کووید 19 پس از ماهها آشفتگی جهانی روند رو به کاهش به خود گرفته باشد، بسیاری از صاحبنظران معتقدند مقابله با آن به واسطه افزایش شمار مبتلایان و فشار ناشی از ازسرگیری فعالیتهای اقتصادی، که ممکن است جوامع آسیبپذیر را در معرض موج دوم فراگیری قرار دهد همچنان ادامه دارد. با وجود انتظار در خصوص مبارزه طولانی مدت با این بیماری، بسیار ضروری است که به دنبال برقراری تعادل بین مهار آن و رفاه اجتماعی باشیم. تایوان به عنوان یکی از معدود کشورها توانست کووید 19 را کنترل نموده و ثبات اجتماعی خود را حفظ نماید. این پژوهش درصدد است تا چگونگی مقابله تایوان با بحران جهانی کووید 19 و توسعه تابآوری خود از طریق خدمات زیرساختهای اجتماعی را دریابد. این پژوهش با استفاده از مطالعه موردی در تایوان برای مدیریت بحران کووید 19 ، نحوه تعامل و همکاری خدمات زیرساختهای اجتماعی، مداخله دولت، مدیریت عمومی مردمی، مشارکت بخش خصوصی، انعطافپذیری صنعت و انسجام اجتماعی به منظور مدیریت موفق بحران را تجزیه و تحلیل خواهد کرد.
مقدمه
درحالیکه ابتلا به کووید 19 در اروپا و ایالات متحده امریکا به سرعت رو به فزونی است، بعد از گسترش همهگیری کرونا و ابتلای بیش از 6 میلیون نفر (در زمان ترجمه مقاله این رقم به بیش از 108 میلیون رسیده است)، جزیره 23 میلیون نفری تایوان علیرغم مجاورت جغرافیایی، پیوند اقتصادی قوی و وجود پروازهای مستقیم متعدد با چین، توانسته توجهات جهانی را به موجب مداخله مؤثر در کنترل بیماری همهگیر جلب نماید. براساس دادههای واقعی سایت world meter تایوان نرخ پایینی در خصوص شمار مبتلایان به کووید 19 از خود بجای گذاشته است. در زمان ترجمه این مقاله ( 10 مارس 2021) تعداد 978 مورد ابتلا در تایوان، در مقایسه با 29 میلیون ابتلا در ایالات متحده، 3 میلیون ابتلا در اسپانیا و 4 میلیون ابتلا در انگلیس به ثبت رسیده است. به منظور مقابله با این بحران جهانی، تایوان اقدامات پیشگیرانهای به منظور جلوگیری از انتقال ویروس به جامعه انجام داده است. این مقاله با جستجوی عوامل موفقیت تایوان در کنترل بیماری همهگیرکووید 19، به دنبال عوامل کلیدی مهار مؤثر، جلوگیری از وحشت اجتماعی و همچنین نحوه برقراری تعادل بین کیفیت سطح زندگی و محدودیت برخی فعالیتها است.
فهم بحران و اقدامات احتیاطی
تایوان با وجود انزوای دیپلماتیک و عدم حضور در سازمان بهداشت جهانی به واسطه فشارهای چین، به سرعت توانست با اجرای برخی اقدامات پیشگیرانه در مراحل اولیه، مانع از همهگیری بیماری در کشور شود. مقامات تایوان در 31 دسامبر 2019، بازرسی از مسافرین ووهان که دارای علائم ذات الریه بودند را آغاز نمودند. درست بعد از تأیید اولین مورد ابتلا، کنترلهای مربوط به پرواز و اعمال محدودیتهای سفر به اجرا درآمد و به سرعت، همکاریهای بین نهادهای مختلف دولتی به منظور مبارزه با بحران سازمان یافت. در این رابطه دو متخصص تایوانی از ووهان بازدید کردند.
این اقدام زودهنگام ناشی از درسهای آموخته شده از بیماری مسری سارس در سال 2003 بود. درآن سال رویکرد قرنطینه اختیاری منجر به مرگ 24 شهروند و ثبت یک خودکشی از مجموع 97 ابتلا شد. 7 کارمند بخش پزشکی، از مجموع 57 ابتلای شاغلین این بخش، جان خود را از دست دادند ( چانگ،2020). اگرچه چین بابت اعلام دیرهنگام شیوع سارس به سازمان بهداشت جهانی مورد انتقاد قرار گرفت، اما شاغلین کم تجربه بخش پزشکی و فقدان تخصص کنترل بیماری منجر به ثبت نرخ بالای ابتلا در تایوان شد که دورهای تاریک در تاریخ پزشکی تایوان محسوب میشود. به پیشنهاد متخصصان مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ایالات متحده امریکا، دولت تایوان مرکز فرماندهی سلامت ملی را با هدف واکنش به شرایط اضطراری سلامت عمومی در سال 2004 تأسیس کرد (چیانگ،2020).
تردید نسبت به آمارهای چین ( یون،2020) و مدیریت بحران تجربه و آموخته شده ناشی از همهگیری سارس ( پیپر،2020) هر دو در واکنش مؤثر تایوان به این بحران جهانی نقش داشتند. به محض اطلاع مقامات بهداشتی تایوان از وجود موارد مشکوک از گسترش نوع جدیدی از ویروس در چین، در خصوص انتشار ویروسی از گونهی سارس هشدار دادند ( پیپر،2020). دکتر چانگ، رئیس کالج سلامت در دانشگاه ملی تایوان، تجربه تلخ ناشی از همهگیری سارس را به عنوان عامل کلیدی برای اقدامات پیشگیرانه و احتیاطی مورد تاکید قرار داد. ظرفیت تست کووید 19 در تایوان به مانند سایر کشورها بود. تنها بعد از چند روز از شناسایی توالی ژنتیکی کووید 19 در 11 ژانویه، بخش آزمایش و واکسیناسیون مستقر در مرکز کنترل بیماری تایوان توانست یک کیت تشخیص با قابلیت کوتاه نمودن فرایند شناسایی ابتلا از یک روز به تنها 4 ساعت را توسعه و تولید نماید( چیانگ،2020). پس از مدتی مؤسسه تحقیقات سلامت ملی خبر موفقیت کیت تشخیص 15 دقیقه ای و آمادهسازی آن به منظور تولید انبوه را اعلام نمود. در کنار واکنش سریع به همهگیری کووید 19، عواملی نظیر سیستم مراقبت بهداشتی تک پرداخت کننده(۱)، زیرساختهای پزشکی کافی و تکنولوژی پیشرفته در مهار همهگیری بسیار حائز اهمیت هستند(یون،2020).
مراقبت بهداشتی برای همه، سیستم مراقبت بهداشتی تک پرداخت کننده تایوان
در سال 1995 برنامه بیمه سلامت ملی با این ایده که مراقبت بهداشتی برای همه افراد یکی از مهمترین برنامههای اجتماعی در تاریخ تایوان است به اجرا درآمد ( لو و چیانگ،2011). مزایای بیمه سلامت ملی بسیار جامع است: و مراقبت از دندان تا مراقبتهای بیمارستانی؛ پوشش داروهای طب غربی و طب سنتی چینی و ارائه گستره وسیعی از خدمات بهداشتی نظیر خدمات پیشگیرانه تا مراقبت از سالمندان در منزل را شامل میشود ( وو و همکاران،2010). علاوه بر خدمات مراقبت بهداشتی جامع، پرداخت هزینه ویزیت پزشک ( بین 12 تا 18 دلار امریکا) ، دسترسی مناسب ( بیماران میتوانند هر پزشکی را ملاقات کنند) ، بانک اطلاعاتی گسترده ( منابع آزاد برای اهداف پژوهشی، نظارت بر بهداشت عمومی و ارزیابی اجرای سیاستها) و نزدیک به 99 درصد نرخ پوشش جمعیت (وو و همکاران،2010) همگی در تشخیص سریع موارد اولیه ابتلا و بیمارانی که به مراقبت بهداشتی نیازمند هستند، موثر بوده است. در جریان مقابله با بیماری فراگیر کووید 19، تایوان به منظور شناسایی موارد ابتلا از پایگاه داده بیمه سلامت ملی و همچنین دادههای مربوط به مهاجرت و گمرک استفاده کرد (وانگ و همکاران، 2020). در طی فرایند ویزیت بیماران، پزشکان میتوانند با استفاده از سابقه سفر بیمار و علائم بالینی اقدامات مؤثرتری را انجام دهند.
زیرساختهای مراقبت بهداشتی در تایوان نقش کلیدی در کنترل بیماری کووید 19 ایفا نمودهاند. اتاقهای ایزوله با فشار منفی که برای جلوگیری از انتقال آلایندههای موجود در هوا استفاده میشوند در بحران کووید 19 بسیار حائز اهمیت هستند. در تایوان تعداد 1100 اتاق ایزوله فشار منفی وجود دارد درحالیکه در ژاپن 1870 تعداد از این اتاقها موجود هستند. با توجه به تفاوت جمعیت دو کشور، تایوان دارای 40 اتاق به ازای یک میلیون نفر جمعیت است در مقایسه با ژاپن که این عدد تنها 15 اتاق است ( چیانگ،2020). در همین حال، بیمارستانها با همکاری متخصصان و صنایع پزشکی، به دنبال حداکثرسازی امکانات هستند. به واسطۀ همهگیری کووید 19، دانشمندان تایوانی دستگاههای قابل حمل با فناوری تبادل حرارت تولید کردهاند که به آنها امکان میدهد اتاقهای ایزوله را با هزینه مقرون به صرفه به اتاق فشار منفی تبدیل کنند( وو،2020).
همکاری مؤثر بخش خصوصی و عمومی
بلافاصله بعد از تأیید موارد اولیه ابتلا، دولت تایوان صادرات ماسک را ممنوع اعلام کرد و سیستم سهمیه بندی ماسک بر اساس نام افراد را به اجرا درآورد تا از دسترسی همه شهروندان به ماسک اطمینان حاصل کند. با این وجود تقاضای ماسک به موجب افزایش نگرانی عمومی به شدت افزایش یافت. به منظور پاسخگویی به این تقاضا، دولت تایوان به خرید ماشینهای تولید ماسک به ارزش 180 میلیون دلار تایوان ( 6 میلیون دلار امریکا) و سازماندهی تیمی از متخصصان فنی به منظور تسریع فرایند تولید ماسک با هدف افزایش خطوط عرضه ماسک به 60 خط و حداکثرسازی تولید ماسک به رقم 10 میلیون ماسک به صورت روزانه اقدام نمود(لی،2020). در اوایل ماه مارچ تایوان تبدیل به دومین تولیدکننده بزرگ ماسک در جهان شد.
ظرفیت صنعتی تایوان و انعطاف آن در استراتژی توسعه اقتصادی تایوان در اوایل دهه 1960 ریشه دارد. اتخاذ استراتژی توسعهی صادرات توسط دولت تایوان، با تکیه بر شرکتهای کوچک و متوسط همراه بوده است ( همیلتون، 2018). برچسب " ساخت تایوان" بر روی کالاهای صنعتی در دهه 1970 به همان اندازهای رایج بوده که امروزه برچسب " ساخت چین " رواج دارد( ریگر،2011). گذار از تولیدات سنتی به تولیدات با فناوری بالا از دهه 1980 تا 2000 بخش دیگری از فرایند توسعهی صنعتی تایوان است. صنعت تایوان با گذار از ساخت تجهیزات به طراحی آنها، به خصوص در صنعت فناوری اطلاعات، سهم قابل توجهی از این صنعت را در جهان به خود اختصاص داده است.
سرمایهگذاری دولت در پروژههای تحقیق و طراحی ، حمایت دولت از مؤسسات تحقیقاتی و سیاستهای تشویقی متنوع برای مؤسسات خصوصی همگی در گذار صنعتی تایوان نقش داشتهاند. مؤسسات پژوهشی تحت حمایت دولت تایوان مانند مؤسسه تحقیقات فناوری صنعتی و مؤسسه صنعت اطلاعات، نتایج پژوهشهای خود را به منظور تجاریسازی به صنعت منتقل میکنند ( اینتاراکومنرد و لیو، 2018). این رابطه همکاری بین بخش خصوصی و دولت مبنای فرهنگی و صنعتی خود را دارا است. در جریان بحران کووید 19، ساماندهی تولید سریع ماسک و کیت تشخیص، چنین رابطه منحصر به فردی را در زمان وقوع بحرانهای ملی نشان میدهد.
اقدامات شدید برای قرنطینه با کمک فناوری اطلاعات و پشتیبانی زیرساختهای اجتماعی
به منظور جلوگیری از شیوع گستردهی ویروس کرونا، مرکز کنترل بیماری تایوان سیاست سختگیرانه قرنطینه را به اجرا درآورد. قرنطینه اجباری برای افرادی اعمال میشود که در مناطق معین در معرض خطر ابتلا به کووید 19 قرار داشتهاند. مقامات بهداشت محلی افراد تحت قرنطینه را ، برای بررسی وضعیت سلامتی آنها، با استفاده از سیستم نظارت الکترونیک ردیابی میکنند. دولت با استفاده از تجهیزات مخابراتی، و با کمک تلفنهای هوشمند به ردیابی موقعیت افراد به منظور اجرای مؤثر قرنطینه اقدام میکند ( اسمیت،2020). این سیستم بر سیگنالهای تلفن نظارت کرده و هنگامیکه افراد تحت قرنطینه از خانه خود خارج شوند یا تلفن خود را خاموش کنند یک پیام هشدار ارسال میگردد. مقامات سازمان بهداشت دوبار در روز به منظور بررسی شرایط افراد با آنها تماس برقرار کرده و از به همراه داشتن تلفن توسط افراد تحت قرنطینه اطمینان حاصل میکنند. به گفته مقامات امنیت سایبری تایوان، پلیس و مقامات محلی در عرض 15 دقیقه با فرد خاطی تماس برقرار کرده و یا به ملاقات او میروند. این شیوهی درست ردیابی به کنترل بیماری کووید 19 منجر شده است.
سیاست گستردهتر قرنطینه برای مسافرانی اعمال میشود که به کشورهای با سطح هشدار سه سفر داشتهاند یا از فرودگاههای چین، هنگکنگ و ماکائو انتقال یافتهاند (سو، 2020). این اقدام به افزایش تعداد افراد تحت قرنطینه منجر شده و در نتیجه نیازمند زیرساختهای اجتماعی بیشتر و پشتیبانی واجرای پروتکلهای قرنطینه است. تا ابتدای سال 2021، تعداد افراد قرنطینه به بیش از 250 هزار نفر رسیده است. به منظور اجرای موفقیت آمیز سیاست قرنطینه، تکنولوژی پیشرفته، ابزارهای مؤثری فراهم آورده است. با این حال زیرساختهای اجتماعی کافی نقش کلیدی در جلوگیری از شیوع ایفا کرده و مانع از وحشت عمومی میشود. در موج دوم قرنطینه، پروتکل قرنطینه به همراه پشتیبانی محلی، به جای سازمان بهداشت ملی، از سوی ادارات محلی و منطقهای اجرا میشود. مقامات محلی به منظور کمک به دولت برای بررسی وضعیت سلامتی افراد و ردیابی کسانی که در قرنطینه هستند بسیج شدهاند. خدمات مدیریت عمومی مردمی به مهار شیوع کووید 19 کمک میکند. با انجام مصاحبه تلفنی با برخی از مقامات محلی برخی از مناطق شهر تایچونگ(۲)، مشخص شد که بحران کووید 19 تأثیر بسیار محدودی بر زندگی روزانه افراد داشته است. گرچه از سرعت فعالیتهای اقتصادی محلی کاسته شده و تجمعهای بزرگ نیز لغو شدهاند. ولی وحشت اجتماعی به علت کاهش موارد ابتلا به کووید 19 مشاهده نمیشود.
در زمان ترجمه این مقاله، دولت تایوان تنها برای موارد خاص به افراد خارجی اجازه ورود به کشور را صادر مینماید و افراد ملزم به گذراندن 14 روز قرنطینه در هتلهای خاص هستند. سپس یک دوره 7 روزه خود مراقبتی را نیز میبایست پشت سر بگذارند. در هتلهای قرنطینه روزانه دوبار دمای بدن افراد با استفاده از دماسنج اندازهگیری میشود؛ و افراد تحت مراقبت میبایست وضعیت سلامتی خود را همه روزه از طریق پیامک به مرکز فرماندهی کنترل همهگیری اعلام نمایند. این فرایند تا آخرین روز قرنطینه و هفت روز پس از آن ادامه مییابد. در طول ایام قرنطیه، افراد اجازه خروج از اتاق خود را نداشته و این سیاست با دقت بسیار بالا توسط مسئولین هتلهای قرنطینه اعمال میشود.
انسجام اجتماعی و هوشیاری مدنی
در واکنش به همهگیری کرونا، شهروندان تایوانی نگرش همکارانه و مبتنی بر اعتماد به اقدامات پیشگیرانه و سیاستهای عمومی دولت از خود نشان دادهاند. در ارتباط با خدمت گرفتن هتلها به عنوان امکانات مورد نیاز برای قرنطینه، عموم مردم واکنش مثبتی نسبت به هتلهای قرنطینه نشان دادهاند و به درستی مدیریت سلامت عمومی اعتماد کامل دارند. شواهد نشان میدهد که هتلهای بیشتری تمایل دارند تا به لیست هتلهای قرنطینه بپیوندند. دولت برای افرادی که باید در هتلهای قرنطینه مستقر شوند کمکهای مالی در نظر میگیرد. برای افراد خارجی، بازرگانان، و افرادی که مستمر در رفت و آمد هستند، یا افراد مقیم که به سختی مکان مناسبی برای گذراندن دوران قرنطینه پیدا میکنند، هتلهای قرنطینه گزینهی جایگزین مناسبی برای کاهش نگرانی و اضطراب اجتماعی هستند.
مدیریت یکپارچه و همکاری میان بخش خصوصی و دولتی، نیازمند اعتماد مردم به دولت و انسجام اجتماعی به منظور اجرای موفقیت آمیز سیاستها است. شفافیت در فرایند سیاستگذاری، به روزرسانی اطلاعات، دسترسی به زیرساختهای اجتماعی برای تامین سریع نیازهای محلی، به افزایش اعتماد مردم به دولت منجر شده است. در ابتدای شیوع کووید 19، اقدامات احتیاطی دولت مانند بازرسی مسافرین پرواز مستقیم ووهان در دسامبر، فعال نمودن مرکز فرماندهی کنترل بیماریهای همهگیر، اجرای ممنوعیت سفر و اطمینان بخشی به عرضهی ماسک برای همه شهروندان در تایوان منجر به افزایش اعتبار دولت گردید. در واکنش به عملکرد مناسب دولت، پشتیبانی مدنی و همکاری از سوی شهروندان نیز افزایش یافت. با اعلام دستور اجرایی افزایش تولید ماسک پیش از تقویت خطوط تولید، شکایات کمی از سوی تولیدکنندگان ماسک مطرح شد. یکی از عرضه کنندگان ماسک اذعان داشت که دستور دولت برای افزایش تولید ماسک به کاهش فشار تقاضا برای ماسک از سوی طیف وسیعی از عمده فروشان، شرکتهای وابسته، خانوادهها و حتی دوستان منجر شد (لی 2020). در همین حال، سیستم سهمیهبندی ماسک براساس نام افراد و نرم افزار نقشۀ توزیع ماسک(۳) کمک کرد تا اطمینان حاصل شود که همه شهروندان ماسک دریافت کرده و نگرانی اجتماعی فروکش نماید و به طرز مؤثری از انباشت ماسک به منظور کسب سود جلوگیری شود.
در حالیکه اجرای سیاست قرنطینه برای افراد در معرض خطر اجرا میشد، دولت تایوان هیچوقت دستور ماندن در خانه را صادر نکرد؛ اما از طریق به روزرسانی اطلاعات لارم، مردم را در انجام کارهای روزانه همراه با انجام اقدامات احتیاطی راهنمایی کرد. هوشمندی مدنی از طریق گسترهای از ارتباطات مانند کنفرانسها، گزارشهای خبری، برنامههای تلویزیون و شبکههای اجتماعی رایج نظیر فیسبوک و لاین ایجاد شد. شهروندان به صورت روزانه تعداد مبتلایان در تایوان، وضعیت بیماری کووید 19 در سطح جهان و دستورالعملهای پیشگیرانه را روزانه از مرکز فرماندهی کنترل اپیدمی، پایگاههای اطلاع رسانی سازمان بهداشت و نرم افزار Pandemic Gate Keeper (۴) دریافت میکنند. فاصلهگذاری اجتماعی و استفاده از ماسک به یک عادت روزانه تبدیل شده است.
نتیجه گیری : مداخله دولت یا نوآوری اجتماعی
به منظور ارزیابی کارآمدی مدیریت بحران کووید 19 در تایوان میبایست نگاه تحلیلی فراتر از مداخلات دولت داشت و به نوآوریهای اجتماعی توجه کرد تا درک بهتری از پیچیدگی مفهومی ساختار اجتماعی، شیوههای اقتصادی، شرایط سیاسی و فرهنگی کشور تایوان حاصل شود. نوآوری اجتماعی - در فقدان اجماع نظر در خصوص یک تعریف مشخص - به عنوان رویکردی جانشین برای حل مشکلات اجتماعی جدید در واکنش به سومین انقلاب صنعتی با توجه به فرایند سریع توسعه، جهانیسازی ، فعالیتهای اقتصادی فرامرزی ، افزایش پیچیدگی در تجارت بینالمللی ، منافع سیاسی و شبکههای همکاری، بروز مییابد (هیسکالا،2007). این رویکرد جدید برای بررسی ظرفیت تابآوری در سطح کشور یا منطقه، هنگام مقابله با چالش جدید اجتماعی ناشی از جهانی شدن به وجود آمده است، تجربه کنترل موفقیت آمیز بیماری کووید 19 در تایوان میتواند به عنوان یک الگوی نوآوری اجتماعی برای شناخت عوامل کلیدی موثر در چنین موفقیتی مورد مطالعه قرار گیرد. همهگیری جهانی کووید19 آسیبپذیری و چالشهای جهانیسازی را در رابطه با سلامت عمومی ، پایداری در صنعت تولید ، تابآوری محلی و اعتماد سازی نشان داده است. بسیاری از گزارشها و مقالات، موفقیت تایوان در مهار کووید 19 را به اقدامات احتیاطی و پیشگیرانه از طریق یک دولت قوی و پاسخگو مرتبط میدانند، ولی میتوان این نگاه تحلیلی را به طیف گستردهتری از ساختار اجتماعی گسترش داد. توجه به شبکههای ارتباطاتی و خدمات مدیریت عمومی مردمی، نظام اقتصادی، سرمایه اجتماعی و فرهنگ مدنی در کنار دیگر ساختارهای اجتماعی، تصویر بهتری از ظرفیت تابآوری تایوان در واکنش به بحران جهانی ترسیم میکند. به نظر میرسد تایوان الگوی منحصر به فردی را برای برقراری تعادل بین شیوه سرمایهداری و مداخلات دولتی، آزادی مدنی و حکمرانی دولتی قوی، و همچنین لیبرالیسم غربی و فرهنگ سنتی چینی ارائه کرده است.
پیشبینی پایان همهگیری ویروس کرونا آسان نیست. متخصصان سلامت عمومی بیان میکنند که پایان کووید 19 زمانی است که نرخ مرگ و میر روزانه به کمتر از 0.3 به ازای هر یک میلیون جمعیت برسد. با این وجود، پایان همهگیری معادل بازگشت به زندگی عادی نخواهد بود. شکست زنجیره عرضه، محدودیتهای سفر، فاصلهگذاری اجتماعی و تغییر عادتها ممکن است همچنان در دوران پساکرونا و قبل از واکسیناسیون مؤثر و مصونیت کافی مردم نیز ادامه یابد(گالاقر،2020). جهان ما به دلیل وابستگی شدید به زنجیره عرضه جهانی و فقدان زیرساختهای اجتماعی آسیبپذیر است. برای غلبه بر بحران ویروس کرونا، باید از تایوان آموخت . این کشور موفق شده که از بحران گذر کند در حالی که سلامت عمومی تضمین شده و کیفیت زندگی نیز تحت تأثیر قرار نگرفته؛ در عین حال تعادل بین فعالیتهای اقتصادی محدود و رفاه عمومی حفظ شده است.
پانوشت
(۲) Taichung City شهری در مرکز تایوان و سومین شهر بزرگ تایوان محسوب میشود که از یک سو ویژگیهای مدرن نیمه شمالی تایوان را داراست و از سوی دیگر دارای ارزش های سنتی و مبتنی بر کشاورزی مناطق جنوبی است.
(۳) با استفاده از این نرم افزار افراد می توانند از طریق نقشه، نزدیکترین فروشگاهای توزیع ماسک را پیدا کرده و ماسک تهیه نمایند.
(۴) این نرم افزار برای تهیه مطالب آموزنده برای مجموعهای از بیماریهای همه گیر که در تایوان انتشار مییابند ، طراحی شده است.
منابع
1. Hamilton, G.G & Kao, C.S. (2018). Making Money: How Taiwanese industrialists embraced the global economy. California: Stanford University Press.
2. How a team of technicians is helping Taiwan triple mask production. (2020 Mar 25). Taiwan News. Retrieved from https://www.taiwannews.com.tw/en/news/3903970
3. Intarakumnerd, P.& Liu, M.C. (2019). Industrial technology upgrading and innovation policies: A comparison of Taiwan and Thailand. In K. Tsunekawa & Y. Todo (Eds.) Emerging States at Crossroads (pp.119-143). Springer: Singapore.
4. Lu, J.R. & Chiang, T.L. (2011). Evolution of Taiwan’s health care system. Health Economics, Policy and Law, 6, p.85-107.doi:10.1017/S1744133109990351
5. Rigger, S. (2011). Why Taiwan matters: Small Island, global powerhouse. Maryland: Rowman & Littlefield.
6. Smith, N. (2020, Feb 3). Taiwan uses smartphone to monitor patients quaranitined over virus scare. The Telegraph. Retrieved from https://www.telegraph.co.uk/news/2020/02/03/ taiwan-uses-smartphones-monitor-patients-quarantined-virus-scare/
7. Two experts from Taiwan visit Wuhan to understand and obtain information on severe special infectious pneumonia outbreak; Taiwan CDC raises travel notice level for Wuhan to Level 2(2020, Jan 20). Taiwan Centers for Disease Control. Retrieved from https://www.cdc.gov.tw/En/Bulletin/Detail/jFGUVrlLkIuHmzZeyAihHQ?typeid=158
8. Wang, C. J., Ng, C.Y., Brook, R. H. (2020). Response to COVID-19 in Taiwan: Big data analytics, new technology, and proactive testing. Journal of the American Medical Association, 323(14), p.1341-1342.
9. Wang, M.Y. & Yuan, B. JC. (1999). Evaluation practice of the government-sponsored programme for promoting industrial upgrading in Taiwan, Science and Public Policy, Volume 26, Issue 2, April 1999, Pages 125–135. Retrieved from https://doi.org/10.3152/ 147154399781782518
10. Wu, T.Y., Majeed, A., Kuo, K.N. (2010). An overview of the healthcare system in Taiwan. London Journal of Primary Care, 3(2): p.115-119. doi: 10.1080/17571472.2010.11493315
11. Yan, H.D., Chiang, C., & Chien, C. (2014). "From Original Equipment Manufacturing to Branding: Entrepreneurship, Strategic Leadership, and Taiwan's Firm Transformation" International Entrepreneurship and Management Journal 10: p.81-102.
12. Su, C.W. (2020, Feb 10). 懶人包/居家隔離,居家檢疫,自主健康管理有何差異?一圖看懂! [Illustration for dummy: What are the differences among At-Home (mandatory) Quarantine, At-Home Quarantine, and Self-Monitoring Health Management?]. Business Today. Retrieved from https://www.businesstoday.com.tw/article/category/80392/post/202002100014/
13. Formosa TV English News. (2020, Feb 16). Taiwan to become the world’s second-largest mask producer by early March [Film clip]. Retrieved from https://www.youtube.com/ watch?v=r8vevXvvx7Y
14. Chiang, H.W. (2020, Feb 24). 新冠病毒篩檢從一天變4小時,背後功臣是位於昆陽站的神秘實驗室 [Secret laboratory Kun-yang station expedites coronavirus testing from one day to 4
25 hours]. Common Wealth. Retrieved from https://www.cw.com.tw/article/articleLogin.action? from=search&id=5099106
15. Li, T.H. (2020, Mar 5). 台灣2020口罩之戰:總人口數2300萬日產量挑戰1000萬 [Taiwan 2020 mask challenge: How a nation of 23 million population daily produces 10 million mask]. BBC News. Retrieved from https://www.bbc.com/zhongwen/trad/chinese-news-51734215
16. Piper, K. (2020, Mar 10). Taiwan has millions of visitors from China and only 45 coronavirus cases. Here’s how. Vox. Retrieved from https://www.vox.com/future-perfect/2020/3/10/ 21171722/taiwan-coronavirus-china-social-distancing-quarantine
17. Chang, T.W. (2020, Mar 12). 重返和平-SARS隔離黑洞中難以告別的記憶 [Heping hospital retrospection-An unforgettable black hole memory of SARS quarantine time]. The Reporter. Retrieved from https://www.twreporter.org/a/sars-memories-life-under-quarantine-in-heping-hospital
18. Yun, M. (2020, Mar 12). How Taiwan is containing coronavirus-despite diplomatic isolation by China. The Guardian. Retrieved from https://www.theguardian.com/world/2020/mar/13/ how-Taiwan-is-containing-coronavirus-despite-diplomatic-isolation-by-china
19. Gallagher, J. (2020, Mar 23). Coronavirus: When will the outbreak end and life get back to normal? BBC News. Retrieved fromhttps://www.bbc.com/news/health-51963486
20. Wu, Y.S. (2020, Mar 25). 15萬元就能改造負壓病房! 台教授研發新空調技術, 防疫超前部署 [Advancing anti-coronavirus strategy- Air-conditioning innovation by Taiwanese professor helps to equip hospitals more negative pressure rooms to combat pandemic with 15,000 NT$]. Business Next. Retrieved from https://www.bnext.com.tw/article/57056/taiwan- negative-pressure- air-condition-debut